بخش موزه جواهرات و اشيا تزئيني لوور

گروه هنرهاي تزئيني لوور مجموعه اي بسيار متنوع است که شامل جواهرات ، ظروف نقره ، مينا ، عاج ، برنز ، کار سنگ نيمه قيمتي ، سراميک ، ظروف شيشه اي ، آغشته به شيشه ، مبلمان و فرش است و دوره آن از اوايل قرون وسطي تا نيمه اول قرن نوزدهم مي باشد.

مجموعه اي که در تاريخ پنهان شده است

هنگامي که اين موزه در 27 ژوئيه 1793 تاسيس شد ، قبلاً مشخص شده بود که نمايشگاه هاي آن شامل اشياء هنري تزئيني از مخزن مبلمان سلطنتي است. مجسمه هاي برنزي و مجموعه جواهرات سلطنتي اندکي بعد در سال 1796 ، به همراه گنجينه هاي معتبر Sainte Chapelle و ابي سنت دنيس (از جمله مجموعه گلدان هاي Abbot Suger و تاجگذاري تاج پادشاهان فرانسه) به اين بخش پيوستند. اين مجموعه اوليه که شامل مواردي است که از اشرافي هاي مهاجر مصادره شده است ، بيشتر اشياء بدست آمده از طريق فتوحات انقلابي و امپراتوري ، و با خريدهاي استثنايي مانند سپر و کلاه چار IX و جواهرات اختصاصي غني شده است. در اين ميان ، مجموعه اصلي به نوعي کاسته شده بود: شانزده شي از سنت دنيس در سال 1798 فروخته شد ، موارد زيادي توسط ناپلئون اول براي کاخ هاي امپراطوري درخواست شد و بسياري از غنايم از فتوحات ناپلئوني در سال 1815 به صاحبان آنها بازگردانده شد.

گسترش چشمگير در قرن نوزدهم

يک سياست خريد فعال که در طول دوره بازسازي وجود داشت ، منجر به خريد چندين مجموعه خصوصي کامل ، از جمله هنر عاشق ثروتمند Edme-Antoine Durand (1825) و Pierre Révoil (1828) نقاش شد. اينها شامل مجموعه هاي قابل توجهي از آثار قرون وسطايي و رنسانس است که انواع تکنيک ها را نشان مي دهد. اگرچه اين سياست تحت لوئيز-فيليپ دنبال نمي شد ، اما لوور با از بين بردن اين مقام در سال 1830 گنجينه هايي از روح القدس را بدست آورد.

اين مجموعه بيشتر در زمان امپراتوري دوم گسترش يافت وقتي که ناپلئون سوم موسسه کوتاه زندگي Mus dese Souverains را در 15 فوريه 1852 بنيان نهاد. اين مجموعه آثار مرتبط با سلطنت فرانسه از Childeric تا لوئيز-فيليپه ، گرفته شده از لوور ، مخزن مبلمان سلطنتي ، و Bibliothèque Nationale مونتاژ کرد. مجري آن کامت هوراس دو ويل-کاستل بود که در سال 1863 توسط هنري باربت دو جو موفق شد. اضافات اصلي اين بخش در اين دوره مجموعه هاي Suvageot و Campana (به ترتيب در سال هاي 1856 و 1861) بود.

از سال 1870 به بعد ، اين مجموعه به تدريج گسترش يافت و شامل آثار قرن 17 و 18 ، با مجموعه اي از مشارکت Mobilier National ، از جمله مبلمان و اشياء نجات يافته قبل از آتش سوزي در کاخ هاي Tuileries و Saint-Cloud بود. هنگامي که Musée des Souverains در سال 1872 بسته شد ، هنرهاي تزئيني و مجموعه هاي مجسمه سازي و جواهرات به سرپرستي باربت دو جوي ، سپس از ادموند ساژليو دوباره جمع شدند. مجموعه هنرهاي تزئيني در سال 1893 به يک بخش تبديل شد و يک بخش اختصاص به مبلمان قرن 18 توسط اميل موليينر در سال 1901 تأسيس شد. و بخش ديکري به جواهرات جمع شده اختصاص داده شد.

مجموعه ها و کمکهاي عمده

تاريخچه گروه هنرهاي تزئيني در اواخر قرن نوزدهم و در طول قرن بيستم با اهداي هدايا و جانشيني هاي مجموعه هاي مهم و با کمکهاي منظم از دوستان لوور انجام مي شود. نمايشگاه Thiers در سال 1880 و بارونس Salomon de Rothschild در سال 1922 ، اين بخش را با آثار هنري رنسانس و جواهرات و ظروف قرن 18 غني کرد.

ساير مجموعه هاي دوره خاص (ديويلير ، آدولفه د روچيلد و آراتي ويسکانتي) تمايل داشتند که روي اشياء قرون وسطايي و رنسانس و جواهرات متمرکز شوند ، در حالي که مجموعه هاي اسحاق د کاموندو و باسيل د اشکلتينگ در درجه اول به قرن 18 اختصاص داشتند. اين بخش با کمکهاي بيشماري پس از جنگ ، به ويژه موارد M و Mme David David-Weill (1946) ، Stavros S. Niarchos (1955) ، و M و Mme Grog-Carven (1973) تقويت شد.  اين مجموعه به وزارتخانه هاي دارايي که از وزارت دارايي خالي شده اند ، به مکان هاي جديد منتقل شده است. گالري هاي جديد اختصاص داده شده به قرون وسطا و رنسانس در سال 1993 افتتاح شد و گالري از آثار هنري قرن نوزدهم ، مجاور آپارتمان هاي ناپلئون III ، در سال 1999 افتتاح شد.

در اين مجموعه جواهرات سلطنتي و حتي جواهرات دوران باستان به نمايش گذاشته مي شود.